Sinirli Prenses

Vakti zamanın da çeyizime diye alınmış olan çamaşır makinesi balkonda kendi halinde çürümeye çalışıyor fakat şu an evde kullanılmakta olan çamaşır makinesi çalışırken mahallenin öteki ucundan sesi duyuluyor.. İki ayda bir o teneke yığınının tamiri için ödediğimiz paranın haddi hesabı yok..Biriktirseydik üç makine alırdık şerefsizim.. Atalım şu makineyi kurduralım balkondakini diyorum , yok benim makinemin yerini tutmaz o yeniler istemem , yok o senin çeyizin kıyamam ! İyide makinede teneke yıkasan daha az ses çıkar yemin ederim.. Değil çamaşır yıkamak artık deterjanı bile canı isterse alıyor , yıkamanın ortasında içindeki tüm suyu koridora salıveriyor , kıyafetleri parçalamışlığı bile var yani..Amma velakin gel gör ki annemim inadını kıramadım ta ki şu son bir haftaya kadar. O da baktı artık olacak gibi değil artık kendisi söylenme ye başladı , kızım senin makineyi açtıracağız galiba bu gidişle , bu zıkkım yıkamıyor artık çamaşırları.. Çağır servisi kursun dedim pazartesi günü bugün perşembe hala o makine kurulmadı..Arayamıyor ki , pazartesi misafir gelecek , Salı günü pazar var , çarşamba günü eskisine gelip baktılar bu sefer kesin yapacaklarmış yepyeni olacakmış dedi (!) bende kayış koptu .. Ne halin varsa gör anne ben artık karışmıyorum dedim , neymiş efendim o bilmezmiş bana danışıyormuş.. Ulan bir aydır bi tarafımı parçaladım yeniyi kur yeniyi kur diye , bu benim fikrim değil mi? Madem danışıyon neden fikrimi uygulamıyonda ben karışmam dediğimde neden ben bilmem diyon..Bu gün için tamam arayacağım servisi söz demişti bakalım daha kedisinden ses seda yok akşama kadar da aramayacağım eve gittiğimde de hala eskisi duruyorsa emektarın açık kalan kapağına yanlışlıkla takılıp kırabilirim :) Emeklilik onun da hakkı dimi ama ona da yazık canıımm..