25.11.2008
Karda donmak üzeresin,uyumak tatlı geliyor ama öldüğünün farkında değilsin..
Bir sinema filmi insanı bu kadar mı etkiler ya,üç gündür kendime gelemiyorum..Film müziklerini dinlemeye korkuyorum , zira anında zırlamaya başlıyorum..Yanımda oturan beyaz şaçlısından amcamla burnumuzun direkleri aynı senkronda titredi,nerden anladım sırayla burun çekişimizden..
Bilemiyorum ki benimmi psikolojim bozuk yoksa filmden kahkahalar atarak çıkan insanlarınmı karar veremedim..Ama o son sahnede içinin kazınmadığını hisseden insan varsa gerçekten odun.. Hani salondan çıktığımda en sevmediğim,tahammül edemediğim eski erkek arkadaşımı görsem boynuna atlayıp sımsıkı sarılacam o derece yani:)
Yavaş yavaş toparlanmaya başladım.Buda bana ders oldu böle depresyonluk filmlere tek başıma gitmeyeceğim.Zira film sonrası salondan çıkışta balon gibi gözler pek estetik durmuyor..
3 Comments:
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)
(Kİmseden yorumda gelmeyince işletim sistemimde sorun var sandım dı:D )