17.04.2010
Bir masal var gizimde her gece rüyalarıma düşen..
Mis gibi akşam sefası kokan bahçemizde sen yeşili yudumlarken ben ertesi gün için ayşekadın fasulye temizliyorum ..
Çok uzaklara dalıp gidiyorsun saçlarına düşen yıldızları izlerken ben,fark ediyorsun sonra gülümseyerek düşünceni okumaya çalıştığımı kırışmış ellerimi avuçlarının içine alıp gözlerimin içine bakıyorsun ilk yüreğime düştüğün gün gibi ..
Hatırlar mısın sevdiğim hani sen ilkine hamileyken yeşil erik aşermiştin en sevdiğim baharda..Bulmasına bulmuştum da sen oğlumuzun ayak bileğindeki eriğe benzeyen doğum izinin nedenini bilmemiştim hiçbir zaman..
Şimdi itiraf zamanı ,bakkalı bile haftada iki üç gün açılan o küçücük kasabada bahçe bahçe dolanıp erik aramıştım bütün bir gece en son girdiğim bahçede doldurmuştum ceplerimi tıka basa göz hakkını biraz aşmıştım farkındayım ama nerden bilecektim senin eriği yedikten sonra ayak bileğinin kaşınacağını..
Gülümsüyorum gülen gözlerine..
Sonra uyanıyorum işte yüzümde aynı gülümseme..
