Sinirli Prenses

Dünden geceden beri nasıl canım sıkkın nasıl sinirliyim nasıl bir hazımsızlık çekiyorum anlatamam lan buloğum..Anlatmak istiyorum ama kelimeler o kadar sığ kalıyor ki anlatmaya , birde seni üzmeye kıyamıyorum..
Hayatımın hatırı sayılır bir bölümünde yer almış fakat bazı nedenlerden dolayı şu an aynı yerinde olmayan bir arkadaşımın göndermiş olduğu maili sindiremiyorum..

Suçlamış beni zor günümde yanımda değildin diye sonra hayatımdaki yerinin değişmesinden sonraki tüm görüşmeleri zoraki olarak görmüş ve kendi aklınca o görüşmelerden beni kurtarmak adına hayatından tamamen çıkarıyormuş sanki hiç tanışmamışız gibi..

Mailin sonunada güya güzel dileklerde bulunmuş "hayat sana hep benim gözümle baksın"diye..
Ne bu şimdi dua mı bedduamı..
Yaşadığım duygu kesinlikle üzüntü değil ama sinirliyim gerçekten..
İnsan verdiği değere acıyor..
Adım gibi eminin kendiside yazdığı tek bir kelimeyi bile gerçekten inanarak yazmadı , sadece sessizliğime suskunluğuma tahammül edemedi..
Ben onun zoraki sandığı görüşmeleri onca yılın yaşanmışlığın hatırı olarak görürken onun zoruna gitmiş yazık çok yazık..

Hayatımdaki yeni yerinin nedenini birgün olsun sorgulamadı sadece yargıladı sen öylesin sen böylesin bunu yaptın şunu yaptın diye ama hiç neden Sinirli neden diye hiç sormadı..Sorsaydı belki anlatırdım ama hiç sormadı..
Bende sustum..
Sonsuza dek..